Kepada yg mengenali diri ini...tlg baca...=(

Salam ku hulur pembuka bicara
jarum jam sudah pun menghampiri angka dua
bukan 2 petang,sebaliknya 2 pagi
namun,mata ini tidak pantas mengucapkan selamat malam lagi...

huhu..waduh2..ayat berbunga plak..ntah la..sebenarnya malam nie sy agak x tenang..kenapa mesti sy rasa mcm nie? entahlah..selalunya sy akan rasa cm nie kalau2 sy ada melakukan sebarang kesilapan terhadap seseorang...ada ke? entah...sy pun x pasti...sy hanya insan yg kerdil (walau secara fizikalnya xlah kerdil pn) yg sering alpa dan leka dalam menjaga hati & perasaan setiap insan di sekeliling sy...mungkin ada antara sahabat2 yg tersinggung dgn sy...mungkin dgn kata2 sy..mungkin juga dgn perbuatan sy...atau...mungkin dgn pandangan sy...walau apa pun jua...hanya kemaafan yg mampu sy pinta dr kalian...

Rasa tidak tenang ini semakin menghimpit perasaan..rasa terlalu bersalah dgn seseorang..tp,persoalannya kini adalah...sy sendiri tidak pasti dengan siapa harus sy mohon kemaafan ini...buat sahabat2...maafkan sy dr hujung rambut hingga ke hujung kaki...halalkan segalanya...secara tiba2 sy berasakan sesuatu yg agak pelik...entah...adakah otak sy dh jam disebabkan terlalu byk input dr PA2...?? atau adakah 2 3 wayar dlm otak sy dh putus..?? huu..wondering...takpelah...mungkin sebab stress...huhu............

tp...walau apa2 pun yg terjadi...kpd sahabat2...andai ada yg berdendam dgn sy...maaf ye? Mari sama2 kita buang yg keruh,ambil yg jernih...emm...dlm keheningan malam nie,sy sempat mencoretkn sebuah puisi...puisi sy nie xda la sehebat A.Samad Said atau Ramlee Awang Murshid...tetapi...sy ikhlas tujukan puisi ini utk semua sahabat2 yg mengenali diri sy nie...

Teman…

Dikeheningan pagi

Hatiku kian sunyi

Hari-hari yang kulalui

Bagiku tiada erti

Tanpa hadirmu disisi.

Hadirlah seketika wahai teman

Menghiasi alamku yang kesuraman

Hadirmu disisi sering kudambakan

Kesuraman hidupku akan kauceriakan.

Teman …

Sungguh tak bahagia tanpa kautemani

Hidupku sepi tanpa kau di sisi

Huluran kasihmu jalinan suci

Kuharapkan hubungan kekal abadi

Namun segalanya hanya tinggal memori.

p/s:puisi nie originally handmade by nurul afiqah bt alias ye...xde ciplak dr mana2 sumber...walaupun pendek je,tp...it's sincerely deep from my heart...

akhir kata dr sy...once again..i hope all my friends could forgive me...maybe your forgiveness will help me go through my life with calmness and peaceful...without you my friends,I can't get up till here now... (huhu..broken english kot..sorry!)

Desiran pawana mengusik perasaan,

Sukma terdetik melihat tepian,

Doa kalian penyuntik kejayaan,

 Menjadi dorongan menggapai impian.